Dankbaarheid en nieuwe mogelijkheden

Met blijd­schap kan ik zeggen dat het momenteel goed met mij gaat. De chro­nische pijn is helemaal verdwenen, en ik voel me rela­tief gelukkig. Daar ben ik ont­zet­tend dank­baar voor! 

Een mooie nieuwe stap is het dage­lijkse spreekuur in het kapelletje. Medebewoners kunnen vrij binnenlopen voor een gesprekje - een luis­te­rend oor voor wie een­zaam is of verdriet heeft. De aan­kon­di­ging hangt al op de gang, en ik ben dank­baar dat ik hier­voor toestem­ming heb gekregen. 

Het voelt als een zegen om op deze manier iets te kunnen betekenen. In een warme en fijne woon­om­ge­ving mag ik nog steeds mensen ont­moe­ten, troost bie­den en verhalen horen. Soms is er even niemand, en dan neem ik de tijd om mijn brevier te bid­den en in stilte met de Lieve Heer te spreken. 

Dank­baar­heid vervult mijn hart. Voor de gesprekken, de mensen, en de kansen die God mij nog steeds geeft.